7 Şubat 2016 Pazar

BİZE ŞİİR YAZSANA



Bize şiir yazsana bize mahcup sessizlik
Hep sana dönülüyor kimsesiz ayaklarla
Hem kimse üşümüyor nasıl yağarsa yağsın
Buradan Galata’ya kaç kere gider insan
Bunu yola sor sana susa susa anlatsın

Buradan Saraçhane İstanbul yokuşları
Kaldırımda var olmak düşün taşa bitişik
Öyle elleri var ki kızıl denizi yarar
Gözleri paramparça kalbinde çift kişilik
Biri hep diğerine yanlış soruyu sorar

Bir gün ben İbrahim’e yanık sesimi sordum
Tanrıya oturmaya gitmiş bütün serçeler
Kırılmış uykuları tuttum sobaya attım
Bizde böyle geçiyor kanadı kayıp günler
Yağmurun mecali yok ardından bakakaldım

Eski bir fotoğraftan çıkıp geliyor adam
Ona çay ısmarlıyor Erzincan türküleri
Ne yapsak dirilmiyor günün bizde kalanı
Ağacı can evinden vuruyor zaman
Yerlerde baharın kırık dalları

Ben onun ellerinde kaç kere üşümedim
Kaç kere fala baktım okunuyordu yüzü
Üzülünce geçiyor - yazdığı şiire de
Buradan Sefaköy’e selam söylüyor rüzgar
Yaşamak mı ölmek mi ne kaldıysa dilinde


dergah 311, ocak 2016

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder